25 Nisan 2013 Perşembe

Bir Günlük Yazısı

*
 Nereden başlasam bilmiyorum. Nereden tutsam, neresinden uzatsam lafın. Anlatacak çok şey yaşamadım. Yazacak çok şey düşündüm. Yazmaya cesaret bulamadım. Cesaretimi aradım, düşündüklerim bir bir uçtu aklımdan. Geriye kocaman bir boşluk kaldı. Anladım. Düşündüklerimin ötesinde değilim. Ne eksiğim, ne fazlayım, ne de tamım.

 Yaşamımın en güzel yıllarını belki de zehir ediyorum. ( Bir şey yapmayarak. ) Ne istediklerimi önemsiyorum, ne sorumluluklarımı.. Ne kendimi umursuyorum, ne de bir başkasını. Kendimi insanlardan soyutlayarak neye ulaşmak istediğimi anlamıyorum. Çoğu zaman düşünüyorum. Ne yazasım, ne acıkasım, ne üzülesim, ne de artık hissedesim geliyor. Bu zamana kadar kendimi hiç bu kadar salmamıştım.

 Geriyim. Çoğu insandan, çoğu olmam gereken basamaktan, içinde bulunmuş olduğum yarışta, hayat adını verdikleri bu sınavda. Yaşamadım ben. Ne bunları içtenlikle söyleyebilecek kadar ne de bu durumda olmayı hakedecek kadar. Tek suçum düşünmek. Tek suçum kendim olmak belki de. İşleri bozan, yaşama olan inancımı sömüren bu hissin tek sorumlusu benim.

 Tadım yok. Kaybedecek kadar önemsenecek, elle tutulur bir şeyim yok ortada. Düşünüyorum. Onlar da gelip geçiyor her dakika, her saat, her gün. Ve geriye bunların bıraktığı koca bir boşluk kalıyor. Her geçen süre daha da büyüyen bir boşluk.

 İnsanlar bilmiyor, insanlar farketmiyor, insanlar düşünmüyor belki de benim gibi. Hiç kimsenin beni anlamasını beklememekle beraber artık bir şeyler yapabilmek adına onlara ihtiyaç duymadığımı farkettim. İnsanlar kalabalık, insanlar sorun, insanlar soruyor. Ürküyorum çoğu zaman. Ve çoğu zaman onlara ayak uyduramıyorum. Onlar mı hızlı normalden yoksa ben mi yavaşım? Bilemiyorum. Çabalamaktan ve içimde yarattığım o koca dünyadan uzaklaşmaya çalışmaktan yoruldum. Düşüncelerimden kaçmaktan ve akıp geçen zamanı yakalamaya, ona ulaşmaya çalışırken sürekli olarak sendelemekten. İçinde bulunmakta olduğum durumdan sıkıldım. Normal olmak istiyorum. Sıradan, herkes gibi. Aynı zamanda düşünmemek istiyorum.
İyi olmak istiyorum.
Onlar gibi olmak istiyorum.
İştahla yemek yemek istiyorum.
Gerçekten mutlu olduğum için gülmek
ve
her zaman güvenmek kendime.

 Artık içinde bulunduğum durum garip, yabancı gelmiyor. Sanırım en korktuğum şey de buydu. " Kötü olmaya alışmak; iyi olmak için artık uğraşmamak. "Ama en azından yazabilirim değil mi? ÇOK İHTİYACIM VAR. Biliyorum.

17 yorum:

  1. Nedense yazdıklarını okurken bunların aslında benim düşüncelerim olduğu hissine kapıldım

    YanıtlaSil
  2. en buyuk sorunumuzda buu zaten kotu olmaya alısmak

    YanıtlaSil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  4. Helal olsun. Dünyadaki tek sorun da bu işte ya?!?!?

    YanıtlaSil
  5. Belki de harekete geçmeye başlamasındır yazını çok beğendim edebiyat öğrencisi olarak.Lakin bunun sonu yok böyle nereye kadar?içinden gelmiyorsa bile sorumluluk almaya başla arkadaş edin ama sosyal medyadan değil!onun gibi düşün onun gibi yaşamaya başla sadece yaşam açısını değiştir yoksa böyle bir yere varamayacaksın arkadaşım.anı yaşa mutluluk sana ASLA gelmez sen arayacaksın her şeyden önce kendini Nasıl Mutlu edebilirsin bunu düşünmekle başla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende mutlu olamıyorum. Küçücük şeylerden moralim bozuluyor mutsuz oluyorum VEe kendi moralimi bozdugum gibi eşimin de morali bozuluyor beni öyle görünce . Kendimi değiştirmek istiyorum ama hep sonuç aynı degismiyorum. Düşünceler önemli biliyorum çünkü düşündüğüm şeylerle yapıyorum bunu. Niyeyse içimden öyle davrnmk geliyor bu da huzursuz ediyor

      Sil
    2. Moralimi bozmayacagim mutlu olacağım diyorum iki dakika sonra eski düşünceler yine beynimi sarıyor

      Sil
  6. Kendimi gördüm. Bian dedimki kendime "ne ara yazdım bunları?" Çok iyi anlatmışsın.

    YanıtlaSil
  7. bazen insanlar koca bir boşluğun içinde yaşıyorlar
    ama biz insanlar bunun farkında bile olmuyoruz.....

    YanıtlaSil
  8. mauna lora aynı beni anlatmış valla

    YanıtlaSil
  9. Neden hep böyle oluyor ki🤷‍♀️

    YanıtlaSil
  10. Bu Mayo Clinic'ten genel bir mesajdır ve böbrek satın almakla ilgileniyoruz, eğer bir böbrek satmak istiyorsanız, lütfen aşağıdaki e-posta adresimizden doğrudan bizimle iletişime geçin.
    mayocareclinic@gmail.com
    Not: Bu güvenli bir işlemdir ve güvenliğiniz garanti edilir.
    Daha fazla bilgi için lütfen bize bir e-posta mesajı gönderin.

    YanıtlaSil
  11. Bunları sanki ben yazdım gibi hissertim

    YanıtlaSil