11 Aralık 2010 Cumartesi

tanımıyorum aslında.

Duygularımdan emin olamamam,
Gözlerine bakmamı değiştirmezdi.
Sözcüklerin dudaklarımızdan dökülememesi,
Konuşmuyoruz anlamına gelmezdi.
İlk defa yaşıyorum bunu,
Mutlu değil, tamda sevemiyor
Ama bi yandan da heyecanlı...
Nelerin beni çektiğini bilemiyorum,
Görünüş,bakış,dokunuş...
Sadece taktım kafama işte,
Bi yandan isterken seni,
Bi yandan da istemiyor, isteyemiyorum.
Kafam hiç olmadığı kadar karışık,
Hem duygularımdan, hem duygularından emin değilim.
Şimdi daha da çok istiyorum düşüncelerini okumayı.
Ve ilk defa inanıyorum bu kadar gerçek olduğuna
Nefes aldığımı, yaşadığımı hissediyorum.
Bunları bilirken suçlu hissediyorum
Hayatımı mahvetmeyi, bunun sebebi olmak istemiyorum.
Büyümekten bu nedenle korkuyorum işte,
Kararlarımın hayatımı etkilemesi,
Önemlisi bunların benim seçimlerim olması...
Ama bi yandan hissetmek istiyorum,
Sevgiyi,sevgini,sevebilmeyi...
Kafam karışık...
Hep yalnızdım kalmalı mıyım bilemiyorum,
Rüyalarımda bile düşünmeden edemiyorum
Her zaman yanımda hissediyorum varlığını.
Ve seni "gerçekten" tanımıyorum...

2 yorum:

  1. çok iyi anlatmışsın.
    olursa olur zaten.
    :)

    blogunun rengi çok hoş.
    profil foton da.
    yandaki tüm fotolar da.
    yazılarındaki fotolar da.
    biri andy warhol'un marilyn'i :)

    YanıtlaSil
  2. Ehehe öylesine yapmıştım aslında, yeni olduğum için pek anlamıyorum bu "tasarım" işinden.:P
    Teşekkür ederim:)

    YanıtlaSil