21 Aralık 2010 Salı

Her şeyin anlamsızlaştığı noktada bulunmak,
Bizim için sessizliğin habercisiydi.
Ne zaman seni seviyorum desen,
Öpüşlerin yalanlardı her şeyi.
Bizimkisi yokoluşun üzerine kurulu bir sevgiydi.
Bu nedenle susardı kalemim,
Defterimse sitemdeydi...
Kalbim boşluğu hissetmekteydi.
Yalnız hissetmem bu yüzdendi belki.
Yanımda olmaman önemsizdi,
Sahte gülüşlerinin bıraktığı etki,
Beni senelerce idare edebilirdi.
Seninle beni düşünmek belki,
Dili geçmişte kalmış olabilirdi.
-dileri sevememem bu yüzdendi.
Geçmişi özlediğim gibi özlemek seni,
Tüm bunların sebebiydi.
Unutma sevgilim,
Her şeyin anlamsızlaştığı noktada bulunmak,
Sessizliğin habercisiydi.
Hadi hiçbir zaman yapmadığımız gibi dinleyelim kalbimizi,
Susturalım düşüncelerimizi,
Belki o zaman buluruz, neler istediğimizi.

4 yorum: